Ruch, o którym mowa (zwany internacjonalizacją) jest czynnikiem powodującym zmianę stosunków międzynarodowych, co wywołuje skutki w postaci procesów transferu i transnacjonalizacji. Dzięki temu działaniu państwa będą miały możliwość rozwoju zarówno materialnego, jak i duchowego, poprzez ujawnianie i rozpowszechnianie wartości.
W porównaniu do globalizacji, proces internacjonalizacji w odniesieniu do niektórych dziedzin życia, wyróżnia się:
→ strefą materialną i gospodarczą,
→ strefą polityczną,
→ strefą kultury i religii,
→ strefą wymiany naukowej, kultury fizycznej oraz turystyki.
Powodem powstania internacjonalizacji jest fakt, iż coraz częściej przedsiębiorstwa decydują się na podjęcie działań poza granicami swojego kraju. Wówczas bardzo często pojawia się wiele czynników skłaniających przedsiębiorców do tego, aby podjąć kroki ku internacjonalizacji.
Jeden z podziałów wyróżnia 4 grupy motywów, a więc:
→ rynkowe, czyli związane z tworzeniem i otwieraniem nowych rynków, a następnie utrzymanie ich dotychczasowej pozycji. Motyw ten w głównej mierze wiążę się z chęcią wybicia się ponad konkurencję, dążeniem do zwiększenia udziału w rynku oraz ciągłym dostosowywaniem się do potrzeb odbiorców.
→ kosztowe, czyli związane z obniżaniem kosztów produkcji, co pozwoli zwiększyć zysk. Motyw ten w głównej mierze wiążę się z chęcią zwiększenia rentowności przedsiębiorstwa, poprzez niższe koszty siły roboczej, niższy koszt surowców, korzystanie z różnego rodzaju ulg, kredytów, itp.
→ zaopatrzeniowe, a więc związane z importem składników produkcyjnych, w sytuacji wystąpienia braku lub wzrostu cen w kraju macierzysty. Motyw ten w głównej mierze wiążę się z ułatwieniem dostępu do surowców mineralnych oraz rolniczych, określeniem niższych kosztów prowadzenia niezbędnych badań, ale także zapewnieniem siły roboczej oraz zaopatrzeniem w czynniki produkcji.
→ polityczne, a więc związane z prowadzoną polityką w stosunku do różnych form prowadzonych działalności.
